അന്നത്തെ ദിവസത്തിന്റെ നിറം തന്നെ നീലയായിരുനു ..ആകാശത്തില് ഒറ്റപ്പെട്ടു കിടന്നിരുന്ന മേഘക്കഷണം ഒഴിച്ചാല് കണ്ണ് എത്താവുന്നിടത്തെല്ലാം നീല.....നീല വരമ്പുകള് ഉള്ള നീലക്കടല് ...സ്വപ്നങ്ങള് മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിലെ വഴികാട്ടികള് ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതില്പരം മണ്ടത്തരം ഉണ്ടോ ...?പക്ഷെ ഞാന് അതിന്റെ അടിമയായിപ്പോയി ...ഇന്നലെകളില് ഞാന് കണ്ടതും , ആശിച്ചതും , സ്നേഹിച്ചതുമെല്ലാം സ്വപ്നങ്ങളായിരുന്നോ ......അശാന്തിയുടെ തീരങ്ങളില് മീരയും , മീരയുടെ മനസ്സും ചിന്നിച്ചിതറുകയായിരുന്നു ....ഒരു വട്ടം കൂടി മനുവിനെ കാണാന് കഴിയുമോ ?....അല്ലെങ്കില് , ..എന്തിന് ?!....ഒരു കത്തില് ഒതുക്കാവുന്നതിനപ്പുറം അവനെന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയില്ലേ !...ഇതൊരിക്കലും ഒരവസാനത്തെ കത്തായിരിക്കും എന്ന് മീരക്ക് കരുതാന് കഴിയുന്നില്ല എങ്കിലും എഴുതിയെ കഴിയൂ ...
എന്റെ മനുവിന് ,
ഇപ്പോള് യാത്ര ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനുവിനു വേണ്ടി , മീര എന്തൊക്കെയോ എഴുതുന്നു ...മനുവില് എന്ത് പ്രതികരണമാണ് ഉണ്ടാക്കുക എന്നൊന്നും മീരക്കറിയില്ല ..ഒരു പക്ഷെ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയില്ലെന്നും വരാം .നമ്മുടെ വെറും പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ അടുപ്പം,ആ ദിവസ്സങ്ങളിലെ ചില പ്രത്യേക മുഹൂര്ത്തങ്ങള് ഈ മീരയെ ഏതോ ലോകത്തെത്തിച്ചിട്ടുണ്ട് ..ഇത് വെറും വാക്കല്ല .. മഷി പുരണ്ട അക്ഷരങ്ങള്ക്ക് അതിന്റെ ഗഹനത വിവരിക്കാനാവില്ല ...മനുഷ്യ മനസ്സിനെ എങ്ങിനെ വാക്കുകള്കൊണ്ട് തളച്ചിടാനാവും ...? മനു എന്റെ ആരാണെന്ന് ഞാന് പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ...കാമുകനോ ..,ഭര്ത്താവോ ..,അതോ വെറും സുഹൃത്തോ....? എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം no എന്നായിരുന്നു ...ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളില് ഈ അന്വേഷണം ഞാന് തുടരുകയായിരുന്നു ...ഒന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു, മനു എന്റെ എല്ലാമാണ് ..കുറച്ചുകൂടി പറയുകയാണെങ്കില് എല്ലാറ്റിനും അപ്പുറമാണ് ...ഞാന് മനുവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നു , പ്രേമിക്കുന്നു ,ആരാധിക്കുന്നു എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കടുത്ത നിറക്കൂട്ടായി മനു മാറുകയാണ് ..പലപ്പോഴും മനു, മീരയെ കൈ പിടിച്ച് മുപ്പതു വര്ഷം പുറകോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നു .. കൌമാര സ്വപ്നങ്ങളുടെ വര്ണാഭമായ ലോകത്തേക്ക് ...,അവിടെ ഭാര്യയില്ല , അമ്മയില്ല , കുടുംബമില്ല , പിന്നെ വെറും മീര മാത്രം ....ഒപ്പം നിറം ചാര്ത്താനായി എന്റെ മനുവും ..മനുവുമൊത്തു ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങള് ..! കാലം നിശ്ചലമായത് പോലെ തോന്നി ..., അവ യാഥാര്ത്ഥ്യം ആയിരുന്നോ ,...അതോ സ്വപ്നമായിരുന്നോ ,..എന്ന് പോലും സംശയം തോന്നുന്നു. മനുവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് .., തൊട്ടു തലോടി..സുതാര്യാതയോടെ ചിലവഴിച്ച സമയം.. നമ്മുടെ ഊഷ്മള നിശ്വാസങ്ങള് , കൈമാറിയ വികാരങ്ങള് ...മനുവിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ ചലനങ്ങള് ....അവിടെ വെറും കൌമാര ചാപല്യങ്ങള് മാറിയിട്ടില്ലാത്ത പെണ്കുട്ടി ആവുന്നു ഈ മീര ...പുരുഷന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ വികാരം നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാന് ഇടയായത് മീര ചെയ്ത പുണ്യം ...ശരീര, മനോ, ബുദ്ധി തലങ്ങളുടെ ലയനത്തില് ഞാന് ഈശ്വരനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുകയായിരുന്നു ...ഇനി മീരക്ക് ഈ ജന്മം തള്ളി നീക്കാന് , മനുവിന്റെ ഹൃദയം തൊട്ടറിഞ്ഞ സ്നേഹം മാത്രം മതി ...ആരൊക്കെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയാലും ശരി , മനുവിനോടോത്തു യാത്ര ചെയ്ത ഓര്മ്മകള് കൊണ്ട് മാത്രം ഞാന് എന്റെ ഏകാന്തതയെ അതിജീവിക്കും . മനുവിന്റെ ഉപദേശങ്ങള് എനിക്കിനി വഴികാട്ടിയാണ് ...ആഴമുള്ള അറിവാണ് മനുവിന് ...എന്നിട്ടും എന്തിനോ വേണ്ടി വീണ്ടും തിരയുന്നത് പോലെ ! ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നതായിരിക്കാം .മനൂ ...പേടിയാവുന്നു ...മീരയുടെ സന്തോഷങ്ങള്ക്ക് എപ്പോഴും ആയുസ്സ് കുറവാണ് ..ജീവിതത്തിന്റെ ഘോഷയാത്രകളില് നിന്ന് മാറിനില്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവളാണ് ഈ മീര ...മനുവിന്നറിയാമോ , മീര വെറുമൊരു വറ്റിവരണ്ട അരുവിയായിരുന്നു മനുവിനെ കാണുന്നത് വരെ ...! എന്നോ പെയ്തിറങ്ങിയ മഴയില് ഒഴുകി നീങ്ങിയ കല്ലുകള് പോലെ കുറെ ഓര്മ്മകള് മാത്രം ...വരണ്ട മണ്ണിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയ മഴയായി എന്റെ മനു ..തപിക്കുന്ന ഭൂമിയിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങുന്ന മഴ .., മഴയ്ക്ക് മുന്പുള്ള കുളിര് കാറ്റും , പിന്നീടു മേഘങ്ങള് വര്ഷമായി പെയ്തൊഴിയുമ്പോളുള്ള മണ്ണിന്റെ മണവും എന്ത് ഹര്ഷത്തോടെയാണ് ഈ മീര സ്വീകരിച്ചത് .. അശോക മരങ്ങള് തപസ്സു ചെയ്യുന്ന ചെമ്മണ് പാതയോരത്ത് ...! ആദ്യ ദര്ശനം ആര്ത്തിരമ്പുന്ന കടലായിരുന്നു മീരയുടെ മനസ്സപ്പോള് ..എന്നിട്ടും നമ്മള് രണ്ടു ശിലാപ്രതിമകള് പോലെ നിശ്ചലരായിപ്പോയില്ലേ ഒരു നിമിഷം .. പിന്നീട് മീരയുടെ രാപ്പകലുകള് മനുവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തില് പൂര്ണത നേടുകയായിരുന്നു . മനു അറിയാതെ , മനുവിന്റെ ചെറിയ ചെയ്തികള് പോലും മീര ആവഹിച്ചെടുത്തിരുന്നു ..ഒരു നോട്ടം, സ്പര്ശം , ഒരന്വേഷണം ,..എന്തിനേറെ മനുവിന്റെ നിശ്ശബ്ദത പോലും മീര അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു .ഇപ്പോഴും ആ മടിയില് വീണ് ഒരു മര്മരമാകാന് മീര ആഗ്രഹിക്കുന്നു . എല്ലാ ചങ്ങലക്കെട്ടുകളും പൊട്ടിച്ചെറിയാന് മീരക്ക് ധൈര്യം പകര്ന്നുതന്ന മനു ...,പക്ഷെ എപ്പോഴോ വാക്കുമാറ്റി പറഞ്ഞു ...സാരമില്ല...,അത് മീരയുടെ നന്മക്കായിരിക്കാം .ഇപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നുന്നു മനൂ .ഞാന് മനുവിനെ അര്ഹിക്കുന്നില്ല... മനുവിന്റെ നല്ല മനസ്സിനേറ്റ മുറിപ്പാടുകള് കൂടുതല് ആഴമുള്ളതാക്കാനല്ലാതെ ,അവ തുടച്ചുമാറ്റാന് ഈ മീരക്കാവില്ല . മീര അത്രയ്ക്ക് വളര്ന്നിട്ടില്ല .. മനുവിനോട് കടലോളം സ്നേഹം ഉള്ളില് കൊണ്ടുനടക്കുംപോഴും , മീര വാക്കുകളെ മൂടുപടമാക്കിയിട്ടുണ്ട് , ശരങ്ങള് ആക്കിയിട്ടുണ്ട്.. വാതോരാതെ സംസാരിക്കുമ്പോഴും വാക്കുകള് നിലവിളിയായിപ്പോയിട്ടുണ്ട് ... പിന്നീടു മീരയുടെ രാപ്പകലുകള് മനുവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്താല് പൂര്ണത നേടുകയായിരുന്നു ..മനുവിനെ ഏറ്റവും വേദനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് , വാക്കുകള് ലാവയായൊഴുകിയ അവസരങ്ങളുണ്ട് ..അന്ന് അതാണ് സംഭവിച്ചത് ..മീരയുടെ ഉള്ളില് പുകയുന്ന അഗ്നിപര്വതമുണ്ട് ..ശിലാപടലങ്ങളെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അന്ന് ആ ലാവ പടര്ന്നൊഴുകി ..സ്നേഹത്താല് എന്നെ പൊതിഞ്ഞ മനുവിനെ ആ ലാവയില് ഞാന് ചുട്ടു പഴുപ്പിച്ചു ..പലപ്പോഴും മനുവിന്റെ മീര ക്രൂരയാവുകയായിരുന്നു മീര സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്ന മീര പാവമല്ല ..,മീര ഒരു ഭ്രാന്തിയാണ് ...അതുകൊണ്ട് മീരയുടെ വാക്കുകള് വജ്രായുധമാവുന്നു. മനുവില് ഒരു സൂര്യോദയമായി മാറാനായിരുന്നു മീര സ്വപ്നം കണ്ടത് , അല്ലെങ്കില് വിടര്ന്നു നില്ക്കുന്ന ഒരു പൂവ് ......, പക്ഷെ മീരക്ക് ഒന്നുമാവാന് പറ്റുന്നില്ല . അദൃശ്യമായ ചങ്ങലയാല് മീര ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയല്ലേ ...!മനൂ ..., ഈ എന്റെ മനസ്സ് താളപ്പിഴകള് നിറഞ്ഞതാണ്.. പാകത്തിന് മുറുകിയ കമ്പിയില് മീട്ടിയാലെ വീണ നാദം പൊഴിക്കുകയുള്ളൂ . കൂടുതല് മുറുകിയ വീണയില് നിന്നുള്ള ഒരപസ്വരമാണ് ഈ മീര. മനുവിന് തന്നെ മനസ്സിലായില്ലേ ......വാക്കും , പ്രവൃത്തിയും തമ്മില് ഏകോപിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പോകാന് ഈ മീരക്ക് ആവുന്നുണ്ടോ ..? ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തേങ്ങുകയും , ശപിച്ചുകൊണ്ട് വരം കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നവളല്ലേ മീര..? വെളിച്ചത്തെ ഭയപ്പെടുന്നവള് അല്ലെ ഈ മീര ...? എത്രയൊക്കെ ഭ്രാന്തുണ്ടെങ്കിലും മനുവിന്റെ ഓര്മ്മ പോലും ഇവള്ക്ക് സാന്ത്വനമാണ് . മനു തന്ന എല്ലാ മുഹൂര്ത്തങ്ങള്ക്കും മീര നന്ദിയുള്ളവള് ആയിരിക്കും ...ചുണ്ടോളം അടുപ്പിച്ച മുന്തിരിച്ചാര് തട്ടിത്തെറിപ്പിക്കുന്നത് ഒരുപാടു പ്രാവശ്യം നോക്കി നിസ്സഹായയാവള് ആണ് ഞാന് ...ദൈവത്തിന്റെ വികൃതിക്ക് നിന്ന് കൊടുത്തവള് .എന്തോ ...! മനുവിന്റെ എല്ലമാവാനായി , മീര അടുത്ത ജന്മത്തിനായി കാത്തിരിക്കട്ടെ ..! ഈ ജന്മം കാണാത്ത ദൈവത്തിന്റെ , കേള്ക്കാത്ത ശബ്ദത്തിന്നായി തിരച്ചില് നടത്തട്ടെ ..?മരിക്കുന്നതുവരെ ജീവിക്കണമല്ലോ ..! അതിനായി ആധ്യാത്മികതയുടെ മൂടുപടം വലിച്ചിടട്ടെ ....!മനുവിന്റെ കൂടെ ചിലവഴിച്ച ഓരോ നിമിഷവും ഹൃദയത്തിന്റെ ചെപ്പില് ഞാന് ഭദ്രമായി സൂക്ഷിക്കുന്നു .. ദിവസവും അല്പ നേരം തുറന്നു നോക്കി വീണ്ടും തിരിച്ചടച്ചു വച്ച് കൊണ്ട് .....അങ്ങിനെ ....അങ്ങിനെ .... അങ്ങിനെ ..ഈ മീര കാലത്തെ തോല്പിക്കട്ടെ ...! വിധിയെ തോല്പ്പിക്കട്ടെ ..! മീരക്ക് ഇനിയൊന്നും പറയാനില്ല ...നിന്റെ കണ്ണിലെ ഈര്പ്പം , ചുണ്ടുകൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്തുകൊണ്ട് ..........
മീര .....
ഇപ്പോള് യാത്ര ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനുവിനു വേണ്ടി , മീര എന്തൊക്കെയോ എഴുതുന്നു ...മനുവില് എന്ത് പ്രതികരണമാണ് ഉണ്ടാക്കുക എന്നൊന്നും മീരക്കറിയില്ല ..ഒരു പക്ഷെ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയില്ലെന്നും വരാം .നമ്മുടെ വെറും പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ അടുപ്പം,ആ ദിവസ്സങ്ങളിലെ ചില പ്രത്യേക മുഹൂര്ത്തങ്ങള് ഈ മീരയെ ഏതോ ലോകത്തെത്തിച്ചിട്ടുണ്ട് ..ഇത് വെറും വാക്കല്ല .. മഷി പുരണ്ട അക്ഷരങ്ങള്ക്ക് അതിന്റെ ഗഹനത വിവരിക്കാനാവില്ല ...മനുഷ്യ മനസ്സിനെ എങ്ങിനെ വാക്കുകള്കൊണ്ട് തളച്ചിടാനാവും ...? മനു എന്റെ ആരാണെന്ന് ഞാന് പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ...കാമുകനോ ..,ഭര്ത്താവോ ..,അതോ വെറും സുഹൃത്തോ....? എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം no എന്നായിരുന്നു ...ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളില് ഈ അന്വേഷണം ഞാന് തുടരുകയായിരുന്നു ...ഒന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു, മനു എന്റെ എല്ലാമാണ് ..കുറച്ചുകൂടി പറയുകയാണെങ്കില് എല്ലാറ്റിനും അപ്പുറമാണ് ...ഞാന് മനുവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നു , പ്രേമിക്കുന്നു ,ആരാധിക്കുന്നു എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കടുത്ത നിറക്കൂട്ടായി മനു മാറുകയാണ് ..പലപ്പോഴും മനു, മീരയെ കൈ പിടിച്ച് മുപ്പതു വര്ഷം പുറകോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നു .. കൌമാര സ്വപ്നങ്ങളുടെ വര്ണാഭമായ ലോകത്തേക്ക് ...,അവിടെ ഭാര്യയില്ല , അമ്മയില്ല , കുടുംബമില്ല , പിന്നെ വെറും മീര മാത്രം ....ഒപ്പം നിറം ചാര്ത്താനായി എന്റെ മനുവും ..മനുവുമൊത്തു ചിലവഴിച്ച നിമിഷങ്ങള് ..! കാലം നിശ്ചലമായത് പോലെ തോന്നി ..., അവ യാഥാര്ത്ഥ്യം ആയിരുന്നോ ,...അതോ സ്വപ്നമായിരുന്നോ ,..എന്ന് പോലും സംശയം തോന്നുന്നു. മനുവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് .., തൊട്ടു തലോടി..സുതാര്യാതയോടെ ചിലവഴിച്ച സമയം.. നമ്മുടെ ഊഷ്മള നിശ്വാസങ്ങള് , കൈമാറിയ വികാരങ്ങള് ...മനുവിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ ചലനങ്ങള് ....അവിടെ വെറും കൌമാര ചാപല്യങ്ങള് മാറിയിട്ടില്ലാത്ത പെണ്കുട്ടി ആവുന്നു ഈ മീര ...പുരുഷന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ വികാരം നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാന് ഇടയായത് മീര ചെയ്ത പുണ്യം ...ശരീര, മനോ, ബുദ്ധി തലങ്ങളുടെ ലയനത്തില് ഞാന് ഈശ്വരനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുകയായിരുന്നു ...ഇനി മീരക്ക് ഈ ജന്മം തള്ളി നീക്കാന് , മനുവിന്റെ ഹൃദയം തൊട്ടറിഞ്ഞ സ്നേഹം മാത്രം മതി ...ആരൊക്കെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയാലും ശരി , മനുവിനോടോത്തു യാത്ര ചെയ്ത ഓര്മ്മകള് കൊണ്ട് മാത്രം ഞാന് എന്റെ ഏകാന്തതയെ അതിജീവിക്കും . മനുവിന്റെ ഉപദേശങ്ങള് എനിക്കിനി വഴികാട്ടിയാണ് ...ആഴമുള്ള അറിവാണ് മനുവിന് ...എന്നിട്ടും എന്തിനോ വേണ്ടി വീണ്ടും തിരയുന്നത് പോലെ ! ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നതായിരിക്കാം .മനൂ ...പേടിയാവുന്നു ...മീരയുടെ സന്തോഷങ്ങള്ക്ക് എപ്പോഴും ആയുസ്സ് കുറവാണ് ..ജീവിതത്തിന്റെ ഘോഷയാത്രകളില് നിന്ന് മാറിനില്ക്കാന് വിധിക്കപ്പെട്ടവളാണ് ഈ മീര ...മനുവിന്നറിയാമോ , മീര വെറുമൊരു വറ്റിവരണ്ട അരുവിയായിരുന്നു മനുവിനെ കാണുന്നത് വരെ ...! എന്നോ പെയ്തിറങ്ങിയ മഴയില് ഒഴുകി നീങ്ങിയ കല്ലുകള് പോലെ കുറെ ഓര്മ്മകള് മാത്രം ...വരണ്ട മണ്ണിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയ മഴയായി എന്റെ മനു ..തപിക്കുന്ന ഭൂമിയിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങുന്ന മഴ .., മഴയ്ക്ക് മുന്പുള്ള കുളിര് കാറ്റും , പിന്നീടു മേഘങ്ങള് വര്ഷമായി പെയ്തൊഴിയുമ്പോളുള്ള മണ്ണിന്റെ മണവും എന്ത് ഹര്ഷത്തോടെയാണ് ഈ മീര സ്വീകരിച്ചത് .. അശോക മരങ്ങള് തപസ്സു ചെയ്യുന്ന ചെമ്മണ് പാതയോരത്ത് ...! ആദ്യ ദര്ശനം ആര്ത്തിരമ്പുന്ന കടലായിരുന്നു മീരയുടെ മനസ്സപ്പോള് ..എന്നിട്ടും നമ്മള് രണ്ടു ശിലാപ്രതിമകള് പോലെ നിശ്ചലരായിപ്പോയില്ലേ ഒരു നിമിഷം .. പിന്നീട് മീരയുടെ രാപ്പകലുകള് മനുവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തില് പൂര്ണത നേടുകയായിരുന്നു . മനു അറിയാതെ , മനുവിന്റെ ചെറിയ ചെയ്തികള് പോലും മീര ആവഹിച്ചെടുത്തിരുന്നു ..ഒരു നോട്ടം, സ്പര്ശം , ഒരന്വേഷണം ,..എന്തിനേറെ മനുവിന്റെ നിശ്ശബ്ദത പോലും മീര അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു .ഇപ്പോഴും ആ മടിയില് വീണ് ഒരു മര്മരമാകാന് മീര ആഗ്രഹിക്കുന്നു . എല്ലാ ചങ്ങലക്കെട്ടുകളും പൊട്ടിച്ചെറിയാന് മീരക്ക് ധൈര്യം പകര്ന്നുതന്ന മനു ...,പക്ഷെ എപ്പോഴോ വാക്കുമാറ്റി പറഞ്ഞു ...സാരമില്ല...,അത് മീരയുടെ നന്മക്കായിരിക്കാം .ഇപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നുന്നു മനൂ .ഞാന് മനുവിനെ അര്ഹിക്കുന്നില്ല... മനുവിന്റെ നല്ല മനസ്സിനേറ്റ മുറിപ്പാടുകള് കൂടുതല് ആഴമുള്ളതാക്കാനല്ലാതെ ,അവ തുടച്ചുമാറ്റാന് ഈ മീരക്കാവില്ല . മീര അത്രയ്ക്ക് വളര്ന്നിട്ടില്ല .. മനുവിനോട് കടലോളം സ്നേഹം ഉള്ളില് കൊണ്ടുനടക്കുംപോഴും , മീര വാക്കുകളെ മൂടുപടമാക്കിയിട്ടുണ്ട് , ശരങ്ങള് ആക്കിയിട്ടുണ്ട്.. വാതോരാതെ സംസാരിക്കുമ്പോഴും വാക്കുകള് നിലവിളിയായിപ്പോയിട്ടുണ്ട് ... പിന്നീടു മീരയുടെ രാപ്പകലുകള് മനുവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്താല് പൂര്ണത നേടുകയായിരുന്നു ..മനുവിനെ ഏറ്റവും വേദനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് , വാക്കുകള് ലാവയായൊഴുകിയ അവസരങ്ങളുണ്ട് ..അന്ന് അതാണ് സംഭവിച്ചത് ..മീരയുടെ ഉള്ളില് പുകയുന്ന അഗ്നിപര്വതമുണ്ട് ..ശിലാപടലങ്ങളെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അന്ന് ആ ലാവ പടര്ന്നൊഴുകി ..സ്നേഹത്താല് എന്നെ പൊതിഞ്ഞ മനുവിനെ ആ ലാവയില് ഞാന് ചുട്ടു പഴുപ്പിച്ചു ..പലപ്പോഴും മനുവിന്റെ മീര ക്രൂരയാവുകയായിരുന്നു മീര സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്ന മീര പാവമല്ല ..,മീര ഒരു ഭ്രാന്തിയാണ് ...അതുകൊണ്ട് മീരയുടെ വാക്കുകള് വജ്രായുധമാവുന്നു. മനുവില് ഒരു സൂര്യോദയമായി മാറാനായിരുന്നു മീര സ്വപ്നം കണ്ടത് , അല്ലെങ്കില് വിടര്ന്നു നില്ക്കുന്ന ഒരു പൂവ് ......, പക്ഷെ മീരക്ക് ഒന്നുമാവാന് പറ്റുന്നില്ല . അദൃശ്യമായ ചങ്ങലയാല് മീര ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയല്ലേ ...!മനൂ ..., ഈ എന്റെ മനസ്സ് താളപ്പിഴകള് നിറഞ്ഞതാണ്.. പാകത്തിന് മുറുകിയ കമ്പിയില് മീട്ടിയാലെ വീണ നാദം പൊഴിക്കുകയുള്ളൂ . കൂടുതല് മുറുകിയ വീണയില് നിന്നുള്ള ഒരപസ്വരമാണ് ഈ മീര. മനുവിന് തന്നെ മനസ്സിലായില്ലേ ......വാക്കും , പ്രവൃത്തിയും തമ്മില് ഏകോപിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പോകാന് ഈ മീരക്ക് ആവുന്നുണ്ടോ ..? ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തേങ്ങുകയും , ശപിച്ചുകൊണ്ട് വരം കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നവളല്ലേ മീര..? വെളിച്ചത്തെ ഭയപ്പെടുന്നവള് അല്ലെ ഈ മീര ...? എത്രയൊക്കെ ഭ്രാന്തുണ്ടെങ്കിലും മനുവിന്റെ ഓര്മ്മ പോലും ഇവള്ക്ക് സാന്ത്വനമാണ് . മനു തന്ന എല്ലാ മുഹൂര്ത്തങ്ങള്ക്കും മീര നന്ദിയുള്ളവള് ആയിരിക്കും ...ചുണ്ടോളം അടുപ്പിച്ച മുന്തിരിച്ചാര് തട്ടിത്തെറിപ്പിക്കുന്നത് ഒരുപാടു പ്രാവശ്യം നോക്കി നിസ്സഹായയാവള് ആണ് ഞാന് ...ദൈവത്തിന്റെ വികൃതിക്ക് നിന്ന് കൊടുത്തവള് .എന്തോ ...! മനുവിന്റെ എല്ലമാവാനായി , മീര അടുത്ത ജന്മത്തിനായി കാത്തിരിക്കട്ടെ ..! ഈ ജന്മം കാണാത്ത ദൈവത്തിന്റെ , കേള്ക്കാത്ത ശബ്ദത്തിന്നായി തിരച്ചില് നടത്തട്ടെ ..?മരിക്കുന്നതുവരെ ജീവിക്കണമല്ലോ ..! അതിനായി ആധ്യാത്മികതയുടെ മൂടുപടം വലിച്ചിടട്ടെ ....!മനുവിന്റെ കൂടെ ചിലവഴിച്ച ഓരോ നിമിഷവും ഹൃദയത്തിന്റെ ചെപ്പില് ഞാന് ഭദ്രമായി സൂക്ഷിക്കുന്നു .. ദിവസവും അല്പ നേരം തുറന്നു നോക്കി വീണ്ടും തിരിച്ചടച്ചു വച്ച് കൊണ്ട് .....അങ്ങിനെ ....അങ്ങിനെ .... അങ്ങിനെ ..ഈ മീര കാലത്തെ തോല്പിക്കട്ടെ ...! വിധിയെ തോല്പ്പിക്കട്ടെ ..! മീരക്ക് ഇനിയൊന്നും പറയാനില്ല ...നിന്റെ കണ്ണിലെ ഈര്പ്പം , ചുണ്ടുകൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്തുകൊണ്ട് ..........
മീര .....
Presented by : ഗുരു @ കുഴല്വിളി
ഏവരുടെയും അഭിപ്രായം ക്ഷണിക്കുന്നു. രണ്ടു രീതിയില് നിങ്ങള്ക്ക് കമന്റ് ചെയ്യാം.
1.) നിങ്ങള്ക്ക് ഫേസ് ബുക്ക് അക്കൗണ്ട് ഉണ്ടെങ്കില് ഫേസ് ബുക്ക് കമന്റ് ബോക്സില് കമന്റ് ചെയ്യൂ.
2.) രണ്ടാമത്തെ കമന്റ് ബോക്സില് അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിന് നിങ്ങള് ഈ സൈറ്റിലെ മെമ്പര് ആയിരിക്കണം. 'JOIN THIS SITE with Google friend connect' എന്ന തലക്കെട്ടോടെ വലതു വശത്തെ സൈഡ്ബാറിലെ ബോക്സ് വഴി ഈ സൈറ്റിലെ മെമ്പര് ആയിട്ടുണ്ടെങ്കില് മാത്രമേ ഈ കമന്റ് ബോക്സ് വഴി അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്താന് പറ്റുകയുള്ളു.
മലയാളത്തില് എഴുതുവാന്: താഴെ കാണുന്ന ..........മലയാളത്തില് ടൈപ്പ് ചെയ്യുവാന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക........
എന്ന ലിങ്കില് ക്ലിക്ക് ചെയ്ത് തുറന്നു വരുന്ന കോളത്തില് മന്ഗ്ലിഷില് എഴുതിയ ശേഷം keybord- ഇല് Space bar അമര്ത്തുക . ശേഷം കോപ്പി ചെയ്തു താഴെ കമന്റ് കോളത്തില് പേസ്റ്റ് ചെയ്യുക
No comments:
Post a Comment